Tanrı Türk yaratmış, ne mutlu Türk’üm!
Yalnız Ay-Yıldız’a vurulmuşum ben.
En güzel ahlâkla yaşamış ırkım,
Türklükten Türklüğe karılmışım ben.
Dalkavukluk bilmem, doğrudur sözüm;
Gerçek neyse derim, karadır gözüm;
Türk’ün mayasından geliyor özüm,
Bu yüzden devletten sürülmüşüm ben.
Yurduma göz diken, dost olmaz bana;
Soyu Türk değilse post olmaz bana,
Türk’üm! diyenlerden kast olmaz bana,
Türklük bilinciyle dirilmişim ben.
Ötüken’den çıkıp Tuna’ya aktım,
Bozkurt’um, kırk iti peşime taktım;
Türkiye’de çoban ateşi yaktım,
Akıp akıp coşmuş, durulmuşum ben.
Ülküm yaşatmaktır, değil öldürmek;
Mağdurlarla mazlumları güldürmek,
Zalimlere hadlerini bildirmek,
Bunun’çin Türklüğe sarılmışım ben.
Karabudak ülkün bırakma sakın,
Zafer inananın, yarından yakın;
Seni beklemekte millî misâkın,
Öz vatanımda hor görülmüşüm ben!