Vişne şarabının mucidi koronaya yenildi
Denizli'nin Bekilli ilçesinde 1962 yılında kurduğu vişne şurubunun fermente olmasıyla vişne şarabını bulan Hatice Altıntaş, corona nedeniyle hayatını kaybetti. Bir süredir tedavi altında bulunan 88 yaşındaki Altıntaş'ın vişne şarabı öyküsünü, Kanada British Columbia Üniversitesi öğretim üyesi olan büyük oğlu Prof. Dr. Yusuf Altıntaş 2014 yılında yazdığı kitabında anlatmıştı.
Denizli’nin Bekilli ilçesindeki Küp Şarapları’nı eşi Hasan Altıntaş ile birlikte kuran Hatice Altıntaş, bir süredir coronaya karşı verdiği mücadeleyi kaybetti. Entübe edilen 88 yaşındaki Altıntaş’ın durumu dün akşam saatlerinde daha da kötüleşti ve tüm müdahalelere rağmen kurtarılamadı. Üç çocuk annesi Altıntaş iki yıl önce ilk mesleği şapkacılık olan eşi Hasan Altıntaş’ı kaybetmişti.
1962 YILINDA VİŞNE ŞARABINI İCAT ETTİ
Çeşitli markalar tarafından üretilen vişne şarabını da Hatice Altıntaş tesadüfen icat etmişti. 1962 yılında ailesi için kurduğu vişne şurubunun tadını acı bulan Altıntaş, eşinden de tadına bakmasını isteyince şurubun fermente olarak şaraba dönüştüğü ortaya çıkmıştı. İlk girişimleri başarısız olan karı koca daha sonra ‘Vişne Mistel’ adıyla bilinen ürünü icat etti. Şapkacılığı bırakan eşi Hasan Altıntaş bağ evindeki ekmek evini yıkarak yerine bugün firmanın üretim yaptığı şaraphaneyi kurdu.
KİTABINDA ANLATTI, TÜRKİYE ÖĞRENDİ
Vişne şarabının icat öyküsünü çiftin büyük oğlu Yusuf Altıntaş kitabında anlattı. Kanada British Columbia Üniversitesi öğretim üyesi olan Prof. Dr. Yusun Altıntaş 2014 yılında yayınladığı “Anadolu’dan Kanada ve Bilim Dünyası’na Yolculuk” kitabında annesinin yanlışlıkla fermente olan vişne şurubunu hocalara içirdiğini yazdı.
“YENİ BİR ŞARAP ÇEŞİDİ İCAT ETMİŞSİN”
Kitapta o bölüm şu ifadelerle yer aldı: “Anam ‘cavırın hocaları, hepisini gurutmadan bi dadına bakıverim, bi kupa da Şapkacı’ya ayırıyım’ diyerekten önlemini almış. Kendi yaptığı şerbeti ilk kez tadan ve tadını hiç beğenmeyen anam: Acı bişi bu, hocalar nesini beğendi bunun, diye söylenmiş. Hocalar neşeli bir şekilde bizim vişne şurubunun dibini, Mevlidin de sonunu bulmuşlar.
Babam şapkacı dükkânından geldiğinde anamın ilk işi hocaları gammazlamak olmuş: Len adam! Gurduğum vişne şurubundan aha bi gumgum galdı. Ben datdım, acımış geldi dilime, emme hocala hepisini içdile, bize bişi gomadıla… Şapkacı Hasan vişne şurubunu tattığı gibi zıplamış havaya. Yaşşa hanım, sen yeni bir şarap çeşidi icat etmişsin bilmeden. Pencereye koyduğun vişne suyu fermente olup şaraplaşmış. Bize yeni ekmek kapısı doğdu, zaten şapka giyen de galmadı Bekilli’de!”