Sabah oldu mu uykusuz gün başlar.
Bilemedim, bu hayat nasıl coşar.
Önünde geçmişten gelen haller beşer.
Boş hayalleri ben neyleyim?
Kalbim, ağır ağır durumu ,
Samanlık misali iğneyi arar bulur mu?
Akıtsa bir yeri acep , çeşme kurur mu?
Boş yüreği ben neyleyim?
Sarmalarım yaramı, acımı , bilsen.
Oturup ağlardın, içimdeki yarayı görsen.
Bir kıvılcım atıp doyasıya sevsen.
Olmayan kıvılcımı ben neyleyim?
Mutluluk, gülmez yüzüme inan.
Yapılmaz buna vaziyet, plan.
İçimde en son, saygı kalan.
Sevgisiz saygıyı ben neyleyim?
Ahmet KARIŞAN