Ay ışığı sardı yalnızlığımı,
Ne bir ses,ne bir nefes.
Sanki ruhumdaki kafes.
Kahrımı haykırmak istiyorum.
Güzeldi bütün olanlar, mutluydum.
Gözlerimle değil, ruhumda umutluydum.
Kaderin kanunuyla savruldum,
Bahtıma haykırmak istiyorum.
İki satır naif duygular.
İçimdeki seni, olaylar kaderi sorgular.
Tutar ciğerinden gerçeği vurgular.
Kaderimi haykırmak istiyorum.
Kalmadı içimde, aldı götürdü.
Olur, olmazları aldı, süpürdü.
Her şeye rağmen güzellikle söndürdü.
Olmazları haykırmak istiyorum.
Ahmet KARIŞAN
15.09.2019-01.47