Sayfa arasına sıkışmış her şey.
Çevirir çevirir okursun dünyayı.
İçinde neler, neler saklı bir görsen.
Patlatırsın feryadı.
Bazen denk gelir kurumuş güller.
Hatırlatır sanki tüm geçmişi.
Bilge olur insanlar, aklını verirler.
‘’İstemem!’’ diye bağırasın gelir.
Hani çevirirken yaprakları çevrilmez
Islatırsın parmaklarını kolaylaşır.
İçten sayfaları okurken durgunlaşır.
Gönlünden gülesin gelir.
Kader bu, kitabı bitirmek sondur.
Kaç sayfa bilinmez, aralarsın içten.
Huzuru yakaladığın sayfaya gelince.
Hep okumak istersin gönülden.
Ahmet KARIŞAN
28.12.2020-15.55