Olmaz ki.
Yaprakla ağacın ayrılığı.
Olursa,sonbahar dökümü.
Rüzgarda sürükleyen, savrulan olur.
Bulunmaz ki,
Güzelliğini yitirir.
Dağlayan,
Yüreklere açılan kapılar gibi.
Aradığını bulmuş anne sıcaklığı belki,
İçimdeki paramparça dökükler.
Sanki,
Alışmış, nasırlaşmış duygulardı.
Özlemle gitti,
Üzülmek için, sıcaklığı aradı.
Yıllardır bir parça hissi aradı.
İçinde yaşadı,
Kopuk kopuk sevgiyi.
Yüzü güldü.
Hissedince pişmanlığı sanki.
Bulduğu, yüreğine dolduran sevgiydi.
Evlat….
Ahmet KARIŞAN
08.02.2021-21.13