Çocukluğumda beraber okuduğum bir kız vardı. Bana çok güzel gelirdi.Gerçi o yaşlarda bütün çocuklar düzeldir.
Neyse biz okul iş derken kendi yolumuza gittik o da kendi yoluna gitti.
Ara ara hatırlar acaba derdim.
Yaklaşık kırkbeş yıl sonra tesadüfen gördüm. Şok oldum. Hayalimdeki o kıza hiç benzemiyordu.
Hatıralarımdaki ve hayalimdeki kız çok güzeldi.
Hatıra ve hayaller hep çok güzel oluyor.
Gerçekler ise nasılsa ve neyse öyle oluyor.
Hayal ve hatıralar sizi yıkabiliyor.
Bakmayı biliyorsanız gerçekler sizi hiç yıkmıyor.
Siz siz olun hayatınızda gerçeklere hep yer verin.
Tabi ara ara hayalde edin. Hiç hayalsizde olmaz tabi.