Şöyle bakıyorum da halimize düşmanlarımız az da bize yetmiyor gibi.
Birbirimizi düşman ediniyoruz.
Hiç huzurdan barıştan anlayıştan dayanışmadan yana tavır alan yok gibi.
Ötüyannını anlıyorumda onlar belli.
Bizi hiç alıyamıyorum.
Bizki herkesten farklı iken veya olmamız gerekirken bu suyun akıntısına niye kapılıp gidiyoruz.
Ya biz biz olmayı bilmiyoruz.
Ya da biz bizi kaybettik.
Her iki hal de hiç ama hiç bize yakışmıyor.
Böyle gidersek halimize köpekler gülecek.