Yapmak istediğim bir çok önemli hatta hayati şeyleri yapmıyorum, yapamıyorum.
Ben bunu kendi açımdan mazur görüyorum, anlaşılabillir, kabul edilir sayıyorum.
İş başkalarına geldiğinde benim yapmadığım, yapamadığım şeyleri onların tastamam yapmasını istiyorum.
Onlarında mazeretleri olabileceği, yapabilecekleri, yapamıyacakları şeyleri olduğunu aklıma getirmiyorum, kabul edemiyorum.
İş toplum veya millet seviyesinde olduğu zaman bireylerin yapacakları şeyler çok sınırlıdır. Bunun ta başta kabulü gerekir.
Millet içindeki işlerde netice bireylerin kendilerine göre yaptıkları, yapabildikleri küçük küçük şeylerin ahenkli ve uygun şekilde bir araya getirilmesi ve sabırla inatla uygulanması ile alınır.
Toplum işlerinde dev, en büyük karaman olmaya gerek te yoktur.
Temel komşun sokağı süpürüyorsa hemen sende ona katıl. Komşun bahçesini çapalıyorsa çapanı al koş düşüncesidir.