Onur, gurur, haysiyet,sadakat ve inancın yeniden tarifi yapılmalıdır.
Bunlara yeniden sahip çıkılmalı yaşanmalı ve yaşatılmalıdır.
Çünkü;
Onura, şerefsizler.
Gurura, ayakkabı öpücüler.
Haysiyete, namussuzlar.
Sadakata, fırdöndü gibi dönüp kapılanacak kapı arayanlar.
İnanca, bir kemiğe kendilerini ve inancı satanlar.
Sahip çıktılar.
Diğerleride bunların onuru gurur haysiyeti sadakati ve inancı geri vereceklerini zannedip bekliyorlar.
Bilmiyorlarki bunlar bunları geri verecek olsalar,onursuz,gurursuz,haysiyetsiz,sadakatsiz ve inançsız olmazlardı.
Bir toplum ve bir insan kötü olan bir şeyi kendi yaptığında buna kakkı olduğuna inanıyorsa ve başkalarını bunları yaptığı için yargılıyorsa ve başkalarını suçluyorsa iş bitmiştir
Onursuzluğun,gurursuzluğun,haysiyetsizliğin ve inançsızlığın dibine vurmuştur.
İnsanı insan yapan bu değerlere sahip çıkmayanlarda masun sayılmaz.
Her türlü melanete layık olduklarını kabul ve ikrar etmiş olurlar.
Bu değerler olmadan insan hayvan bile olamaz.
Ancak kokuşmuş bir cesettir.
Yürünmesi konuşulması yenmesi içilmesi vs.gibi şeyler insanı ve toplumu kokuşmuş cesetlikten katiyetle kurtarmaz.
Kokuşmuş cesetlerin sonu sırtlanlara çakallara akbabalara yem olmaktır.