“Fatih devrinde, İstanbul’da yaşayan bir Müslüman Türk günlerce dolaşıp yıllık zekatını verebileceği fakir birini bulamamış.
Bunun üzerine zekatının tutarı olan parayı bir keseye koyarak Cağaloğlu’ndaki bir ağaca asıp üzerine şu notu yazmış:
“Müslüman kardeşim, bütün aramalarıma rağmen memleketimizde zekatımı verecek bir kimse bulamadım. Eğer muhtaç isen hiç tereddüt etmeden bunu al!..”
Bu para kesesi tam üç ay asıldığı ağaçta beklemiş...”
Bugün memleketimizdeki zenginler fakirin hakkı olan zekatı veriyorlar mı?
Vermek isteyenler, Fatih devrinde yaşayan ve zekat verecek fakir arayan kişi kadar zahmet çeker mi?..
Demek ki neymiş?
Fatih’i nutuklarda örnek almak yetmiyormuş!..
Ülkede zekat verilecek fakir bırakmayacak adil bir yönetim gerçekleştirmek gerekiyormuş!
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!