“Sokakta beş on delikanlının saldırısına uğrayan yalnız genç feryat ediyormuş:
- Ah arkam ah!...
Kalabalık grup, yalnız gencin yüzüne vurdukça da aynı feryadı basıyormuş:
- Ah arkam ah!..
Bacaklarına vurmaya başlamışlar, yine aynı feryat:
- Ah arkam ah!..
Dövenlerden bir dayanamayıp sormuş:
- Yahu sen niye: “ Ah arkam ah!” diye bağırıyorsun?
Biz senin yalnız arkana vurmuyoruz ki... Yüzüne de vuruyoruz, kafana da vuruyoruz. Ama sen hep aynı sözü tekrarlıyorsun! Nedir bunun sebebi?
Acılar içinde kıvranan yalnız genç, cevap vermiş:
- Ben acılarıma ah çekmiyorum, arkasızlığıma ah çekiyorum!... Benim de sizin kadar arkam, akrabam olsaydı beni dövebilir miydiniz?...”
Ah arkam ah!..
Dünyada üç yüz milyon Türk var, Ama hiçbir yerde Türk’ün arkası yok!..
Biz Oğuz Kağan’ın yetimiyiz!..
Bilge Kağan’ın mirasçısıyız!
Mustafa Kemal Atatürk’ün zinde,
Başbuğ Türkeş’in yolundayız!..
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!