“Ey Türk, titre ve kendine dön!” dedin,
Hem titreyen hem kendine dönen var.
Türklük için gerekirse yan!.. dedin;
İnim inim inleyen var, yanan var.
Üstte gök çökmedi, sağlam altta yer;
Pek çok yiğit: “Ne mutlu ki Türk’üm!” der,
Tanrı’m, gerisine akıl fikir ver!
Serçe gibi daldan dala konan var.
Sen ey Bilge Kağan, demiştin bize;
Türk’ün il ve töresini kim boza!
Bunu göstermeli oğula, kıza;
Gençliğinde parlayan var, sönen var.
Gündüz oturmadın, gece yatmadın;
Çin sözünün arkasından gitmedin,
Dilini, töreni, yurdu satmadın;
Bugün el sözüne çokça kanan var.
Sen gayret ettikçe millet şad oldu,
Türk ismi devlete ilk kez ad oldu,
Varlığın Türklüğe bir imdad oldu,
Bu devlet Türksüz de yaşar sanan var.
Bilge Kağan öğüt verdin bize sen,
Türklüğü çıkardın dipten düze sen,
Karabudak, hak ver doğru söze sen;
Yalanları gerçek gibi sunan var.
21.06.2019 F. K. (KARABUDAK)