3 Mayıs 1944 Türkçülük- Turancılık Davasının 75. Yılı münasebetiyle...
BİR ŞİİRE YÜKLEDİM
Bir şiire yükledim Kızılelma ülkümü,
Şiir yükün altından kalkamadı bir zaman.
Feda ettim Turan’a gönlümdeki mülkümü,
Gönlümdeki fırtına tufanlardan da yaman.
Benim vazgeçilmezim; iman, bayrak, bir de yurt!
Türklük için yaşadım, ölürüm Türklük için...
Yüreğimde yer etmiş gök yeleli bir bozkurt,
Türklüğün sembolü o, demeyin bana “niçin?”
Bir gün Tanrı Dağında buluşursam Kürşat’la,
Türkçe selam vererek hâlimi arz ederim,
Oğuz Kağan toyunda bilişirsem Kürşat’la,
Ben kendimi Kürşat’ın çerisi farz ederim.
Özgürlük karakterim, ruhum benzer bozkurda;
Turan Turan der atar kalbim her vuruşunda,
Ruhlaşmış şehitlerin sesini dinle burda,
Bilge Kağan’ı görsün ecdadın duruşunda.
Burda bitmez bu şiir, dağılır dalga dalga;
Türk’üm diyen ruhlara hayat verir bir daha,
Ayyıldızdan başkası etmesin bana gölge,
Başka kapı bilmem ben, ruhum bağlı Allah’a!
Kızılelma aşkıyla yine gönlü esridi,
Turan yurdu Ötüken tütüyor gözlerinde.
Karabudak bu yolda yaralı bir er idi,
Sözü yürekten gelir, yalan yok sözlerinde.
3 Mayıs 2019 F.K. (KARABUDAK)