“Yaramaz mı yaramaz iki kardeş varmış.
Mahallede ne olursa onların üstüne gidiyormuş. Birinin evinin camı kırılsa onlara soruluyormuş. Birinin evinden bir şey kaybolsa onlara soruluyormuş. Mahallede bir çocuk ağlasa yine onlara soruluyormuş...
Anneleri bu durumdan bıkmış. Bir gün tutmuş iki oğlunun elinden Mahalledeki Camiye götürmüş. Cami İmamına teslim etmiş. Ondan eğitmesini isteyip çıkmış gitmiş.
İmam çocukları bir rahlenin önüne oturtmuş.
Önce büyük kardeşe sormuş:
- Evladım kıble nerede?..
Çocuk cevap vermemiş. Küçük kardeşi de sessiz kalmış. İmam, çocuktan ses çıkmayınca bağırarak bir daha sormuş:
- Kıble nerede?!?
Büyük kardeş hiçbir şey demeden kalkmış. Kardeşinin elinden tutup:
- Haydi kardeşim, gidiyoruz!.. demiş.
Küçük kardeşi, giderken sormuş:
- Abi niçin gidiyoruz?
Büyük kardeş cevap vermiş:
- Caminin kıblesi kaybolmuş. Onu da bizden biliyorlar!..”
Biz bu duruma nasıl mı geldik?
- Her olumsuzluğun sebebini başkalarına yükleye yükleye geldik!...
Cumanın hayır ve bereketi üzerinize olsun!...
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!