Hüznü çöker içime bulutlu gecelerin,
Hudutlara sığmıyor bin çeşit hayallerim.
Bini birden geliyor meçhul bilmecelerin,
Gurbetteki sılada garip kalmış güllerim.
Dünyanın her yerinde beni bekler garip Türk,
Kerkük’te çilesine çile ekler garip Türk,
Balkanlarda ümitle nabız yoklar garip Türk,
Al bayrağa hasreti anlatamaz dillerim.
Ahıska’dan, Kırım’dan sürülen millet benim,
Vagonda hayvan gibi kırılan millet benim,
Öz yurdunda çarmıha gerilen millet benim,
Nereye el uzatsam boşta kalır ellerim.
Avrupa toprağına ekin gibi ekildik,
Asırlarca orada çınar gibi dikildik,
Beş asır dolmuştu ki deniz gibi çekildik,
Üsküp’te yanık sesle ötüyor bülbüllerim.
Estergon’da şahlanmış, Zigetvar’da coşmuştum;
Varna’dan Budin’e dek hiç durmadan koşmuştum,
Tuna kıyılarında kabararak taşmıştım,
O günleri yaşıyor, bugün durgun hâllerim.
Doğu Türkistan Türkleri soykırımı yaşıyor,
Ankara ses vermiyor, insan buna şaşıyor;
Müslümanım diyenler, göbeğini kaşıyor!
Karabudak ne yapsın, kurur gönül çöllerim.
17.07.2019 F. K. (KARABUDAK)