Kuşlar göç ederken bu sonbaharda,
Yapraklar sararmış, dallar hüzünlü.
Solgun güneş ufka kalmış bir yarda,
Bülbül terkeylemiş, güller hüzünlü.
Turnalar, ördekler çekilmiş saza;
Güneş el sallıyor kalan son yaza,
Geceler yavaşça döner ayaza,
Gülzâr endişeli, göller hüzünlü.
Toprak çimlenmeye hazır bekliyor,
Rüzgâr ağaçları yer yer yokluyor,
Bitkiler bahara tohum saklıyor,
Bu güz de boş kalan eller hüzünlü.
Yalnızlık kaygısı düşmüş havaya,
Ruhlar mütereddit, gönüller yaya;
Bulutlar kapatmış, yol gitmez aya;
Dosta ulaşmayan yollar hüzünlü.
Karabudak, yazlar kışa dönüyor;
Hayâller kanatsız kuşa dönüyor,
Hayat baş edilmez işe dönüyor,
Yarından ümitsiz kullar hüzünlü.
03.10.2020 F.K. (KARABUDAK)