Benim köyüm dağla ova arası,
Güzel yanar çamlarının çırası,
Çal’a bağlı Bayıralan burası.
Yazları çimerdik derede, çayda;
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
Okul bahçesinde oyun bitmezdi,
Oyun tatlı amma zaman yetmezdi,
Anası çağıran, eve gitmezdi.
Birlikte eğlendik düğünde toyda,
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
Misket oyununa “tiske” derdik biz,
Cepte buğday kavurgası yerdik biz,
Okul ile işe emek verdik biz.
Gözümüz kalırdı dağılan payda,
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
Kırda çelik oyununda coşardık,
Öküz durmaz, arkasından koşardık;
Hayvanlarla dere tepe aşardık.
Kısrağa binince koşardı tay da,
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
Bir kere ovada yola taş dizdik,
Geçen araçları bir hayli üzdük,
Çocuk aklımızla durumu sezdik.
Keyfimiz olmazdı ağada, beyde;
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
Yaylaya çıkardık bahar günleri,
Her yeri kaplardı köpek ünleri,
Tıngır tıngır öter koyun çanları.
O günlerde aklımız hep hey heyde,
Ne güzel oyunlar oynardık köyde.
02.10.2018 F. KARATEPE
Not: Bu şiir Güney Azerbaycan Türklerinden Şair Şehriyar’ın Haydar Baba şiirinden ilhamla yazıldı.