1979 yılı 31 Ocak günü Kayseri Hava İndirme Tugayı 4. Taburdaki askerlik görevini Teğmen rütbesiyle tamamlayıp terhis edildik. Kütahyalı Celal AKÇA arkadaşımla birlikte terhis olduk. Taburun terhis olduğumuz gün vermesi gereken plaketler üç dört ay sonra arkamızdan postayla gönderildi. Ama benim plaketimi Celal’e, Celal’in plaketini bana göndermişler... Sonra karşılıklı birbirimize göndererek doğru plakete sahip olduk.
Geçen yıl kış başında Kaman Lisesinde müdürlüğümü yapan Yaşar UĞUR hocamız, aynı yıl okulda göreve başlayan üç arkadaşımıza birden beşer kilo Kaman cevizi gönderdi.
Kargo hazretleri ceviz paketlerinin tamamını Manisa’daki arkadaşımızın evine bırakmış. Sami arkadaşım kendi paketini alıp kalan paketleri kargoya teslim etmiş. Kalan paketler bu kez Turgutlu’daki İlhami arkadaşımızın evine teslim edilmiş. İlhami arkadaşım, kendi paketini alıp benimkini yine kargoya iade etmiş. Bizim paket iki arkadaşın evlerini ziyaret ettikten sonra bizim evi teşrif etti...
İki hafta önce değerli meslektaşım, şair gönüldaşım Köksal CENGİZ, GÖNÜL MİHRABI adlı şiir kitabını gönderdiğini bildirdi. İki gün sonra paket geldi. Açtım, ithaf sayfasını okumaya başladım. Şaire sözcüğünü görünce afalladım. Meğer kitap bana değil, bayan şaire arkadaşına ithaf edilmiş...
Telefonlaştık. Benim kitap Sakarya’ya o bayan arkadaşın adresine gitmiş...
Adresler alındı, ben bana ait olmayan kitabı adresine gönderdim. Benim kitabım da nihayet dün elime geçti. Teşekkürler köksal kardeşim...
Düşünmeden edemiyorum: Sakarlık bende mi postada mı?
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!