Hayâl dünyasında gezerken gece,
Muhabbet mülküne konuk olmuştum.
Aklıma takıldı, sordum tek hece;
Var eden bir “Var”a tanık olmuştum.
Gülzârda dolandım goncayı gördüm,
Güllere yaklaşıp bir selam verdim,
Bir gül koparayım diyerek durdum,
Ele batan “hâr”a tanık olmuştum.
Bağa girdim, bağban yoktu yerinde;
Hayâlim göklerde, fikrim derinde;
Nerde ağaç görsem her seferinde,
Baldan tatlı “bâr”a tanık olmuştum.
Var’a teslim olmuş mutmain yüzde,
Haramı görmeyen seçilmiş gözde,
Hayra yönlendiren bir güzel sözde,
Zengin eden “kâr”a tanık olmuştum.
Kötülük görmedim ağyârdan, elden;
Kem söz incitiyor çıkınca dilden,
Bakarsın dostların anlamaz hâlden,
Ben de nâdân “yâr”a tanık olmuştum.
Karabudak işi bırak tadında,
Şer olmasın sakın itiyadında,
Hallac-ı Mansur’un açık yâdında,
Can alıcı “dâr”a tanık olmuştum.
06.11.2020 F.K. (KARABUDAK)
Not: hâr: diken, bâr: meyva, ağyâr: yabancı, yâr:arkadaş, dâr: darağacı, itiyat: alışkanlık,
nâdân: densiz,