Yirmi dokuz suikastten kurtulmayı başardı.
Yirmi alçakça iftiraya muhatap olmaktan kurtulamadı.
İftiraların en alçakçası da saygıdeğer Annesi üzerinden yapıldı!...
Yalnız onun yegane ülküsü, Türk’ün işgal edilmiş vatanını kurtarmak; Anadolu’da Türk adını taşıyan bir devlet kurmaktı.
Hem kurtardı hem kurdu!..
O Mustafa Kemal ATATÜRK’tü...
Yaratılışındaki fevkaladeliği Türk olarak yaratılışına bağlıyordu.
Bedenen aramızdan ayrılsa da gün geçtikçe Türklüğün gönlündeki yeri hiçbir fâni tarafından doldurulamayacak yüceliktedir.
Türklüğün güneşinin ruhu şad, mekanı Cennet olsun! Seksen üç yıl sonra en güçlü minnet duygularıyla anıyoruz!
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!