Hiç durmadan akıp gidiyor zaman,
Ömrümüzden nice bahar yaz geçti.
Akledene dertler vermiyor aman,
Kışlar vurdu bizi, kara güz geçti.
Tarla sürdük, tohum ektik, çalıştık;
Gün geçtikçe yokluklara alıştık,
Kırk yıl sonra ilk çizgide buluştuk,
Elimize saman ile toz geçti.
Yüce hedef için çıkmıştık yola,
Düştük kalktık gittik, ağlaya güle;
Çile bize geldi, mutluluk ele,
Bize ancak düşümüzde koz geçti.
Gayret ettik, emek verdik, yetmedi;
Turan dedik, yolda hesap tutmadı;
Her nedense işler düzgün gitmedi,
Çoğu zaman yurtta başa yoz geçti.
Gücümüz tükendi çileli yolda,
Ülküler yürekte, sözleri dilde,
Bakın bir de şöyle ne kaldı elde?
Hayâlle gerçekle yıllar tez geçti.
Ant içmiştik bayrak, Kur’an üstüne;
Düş görürdük Türklük-Turan üstüne,
Karabudak, geldi kıran üstüne!
Koltuğu kapanlar yoldan vazgeçti!
02.04.2021 F.K. (KARABUDAK)