Gül gül derdik, dikenini görmezdik;
Dikenden çok çektim, gülden vazgeçtim.
Balı görür kovanını sormazdık,
Kovanı görünce baldan vazgeçtim.
Gözler görmez olmuş, gönül kararmış;
Nerde garip varsa benzi sararmış,
Muhtaç, cömertinden bir el ararmış;
Elde vefa yokmuş, elden vazgeçtim.
Kıymeti bellidir uğranın, unun;
Başka bir izahı var mı ki bunun,
Külüne muhtaçmış komşu komşunun,
Komşuyu tanıdım, külden vazgeçtim.
Çare yok, kader bu diyemem gayrı;
Böyle beklemekten ölsün mü sayrı,
Sana lazım olan yelle yol ayrı,
Bana yaramayan yoldan vazgeçtim.
Vaat eder, beyat ister vefasız;
Kendi rahat hayat ister vefasız,
Yardım eder, diyet ister vefasız;
Diyet isteyince koldan vazgeçtim.
Adam ise yeter sözlü bir beyan,
Yiğitle savaşa gidilir yayan,
Tezgâhtaki Türk’ün malı olmayan,
Halıdan, kilimden, çuldan vazgeçtim.
Dost yoluna post olunur, bildim ben;
Tekkede aramam, yolda buldum ben;
Karabudak yolca dosta geldim ben,
Kula kulluk eden kuldan vazgeçtim.
08.12.2019 F.K. (KARABUDAK)