Eski güzellikler hayâlde kaldı,
Kahvaltıda çayım yarım yamalak.
Büyük şehir geldi, köyümü aldı;
Bundan sonra köyüm yarım yamalak.
Kimi yerde orman, kimi yerde çalı;
Garibin altı çul, zenginin halı;
Devlet pay ediyor eldeki malı,
Baktım benim payım yarım yamalak.
Ay karanlık olmuş, yıldızlar belli;
Davulum tokmaklı, sazlarım telli;
Tepeler rüzgârlı, dereler selli;
Şeyhim, bilgem, beyim yarım yamalak!
Çokları sırtını dayamış taşa,
Kimininki ağa, kimininki paşa,
Bize kalan destek ateşte maşa,
Fark ettim ki dayım yarım yamalak.
Gösteriş endamla, boy ile olur;
Kıyı güzelliği koy ile olur,
Demokrasi derler, oy ile olur;
Neden benim oyum yarım yamalak?
Karabudak, fikrim yarım yamalak;
Tanrı adın, zikrim yarım yamalak;
Hakk’a her an şükrüm yarım yamalak,
Belli ki her şeyim yarım yamalak.
29.11.2020 F.K. (KARABUDAK)