Hüzünlendi yüreğim, çiçek açtı bin bir dert;
Gönlümde hayâllerin tortulanmış tozu var.
Gözlerimin önünde gerçekler elmastan sert,
Dost bildiğim ağyarın vatanımda gözü var.
Neme lâzım diyerek yükü atıyor sırttan,
Çoğunun haberi yok bayrak, devlet ve yurttan;
Bizi kim kurtaracak her gün artan bu dertten?
Çoban köpeği rahat, kurt ağzında kuzu var.
Dünyaya en hakiki adalet gelir bir gün,
Boynuzsuz koç hasmından hakkını alır bir gün,
Mazlumu bekleyen hak, yerini bulur bir gün;
İnsanlığa verilmiş, Türk’ün böyle sözü var.
Türk’ün devlet kurduğu vatan huzur dolmalı,
Çalma, rüşvet, kayırma; tamamen son bulmalı,
Öz yurdunda dertlenen Türk’ün yüzü gülmeli,
Türklüğün töresinde, her bir hakkın özü var.
Vicdanlarda var olan adalet nere gitti,
İnsanlık değerleri ne zaman, niçin yitti;
Bu çöküş girdabına bizi hangi güç itti?
Her ozanın elinde, dert anlatan sazı var.
Karabudak ümitle bekliyor gelen günü,
Bir gün görecek miyiz Türklüğün güldüğünü,
Yarın ümitle gelsin, özlemeyelim dünü;
Yüreğimde mâzîyi hatırlatan sızı var.
19.06.2019 F.K. (KARABUDAK)