Türk Mûsikîsi'nin acı kaybı (ÖZEL HABER)

Murat OKUTMUŞ
İstanbul Teknik Üniversitesi (İTÜ) Türk Musikisi Devlet Konservatuarı (TMDK) öğretim üyesi, kemençe virtüözü İhsan Özgen hayata veda etti.

Klasik Türk Müziği denildiğinde akla gelen ilk isimlerden biri olan Özgen, kemençe sanatçılığının yanı sıra besteleri, ressamlığı ve yazarlığı ile de çok kıymetli izler bıraktı. Sanatını kendi köklerinden geliştirerek modern bir çizgiye ulaştıran Özgen, Türk Mûsikîsine nice sanatçılar kazandıran, öğrenciler yetiştiren ender bir isim olarak hep hafızalarda yer edecek.

Ümraniye’de son yolculuğuna uğurlanan Özgen için bir biyografi yazısı kaleme alan Hakan Şensoy, ‘sınırlara sığmaz sanatçı’ ifadesiyle andığı Özgen’in sanatçı yönünü anlattı.

İTÜ Türk Müziği Devlet Konservatuarı Öğretim Üyesi Hakan Şensoy, Özgen’in ardından kaleme aldığı yazı şöyle:

Bayburt Postası gazetesi yazarlarından müzisyen, bestekâr Fırat Kızıltuğ da 2016 yılında çıkardığı Şiirler (Kelimelerle Mûsikî) adlı kitabında yer alan iki şiirini, zamanın ‘Tanbûrî Cemil Bey’i olarak nitelendirdiği İhsan Özgen’e ithafen kaleme almıştı. İşte Kızıltuğ’un İhsan Özgen’e armağan ettiği şiirler:

CEMİL CEMİL
İhsan Özgen’e

Özlemimi, sazına ger,
Taksimin olsun Neveser;
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

Yedi, sekiz tel düzenin,
Hem sitemkâr, hem nâzenin;
Tanburun var;
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

Vah ne yazık, ne aybolmuş,
Şimdi sahibini bulmuş;
Lâvtanı çal.
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

Âşiyân’da tüten beste
Şimdi değildir şikeste;
Rebâb inler;
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

Söyler Hüseynî âvâzı,
Pîr aşkına, bu ne tarzı?
Viyolonsel;
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

Dili mahkûmdur, neylesin,
Bari susup da dinlesin;
İhsan’ını
Cemil Cemil,
Cemil Cemil.

UŞŞAK

Nâzenince ve hicranlı,
Perde perde, makam makam;
Aman Uşşak, Uşşak aman!...

Sitemidir, kemençenin
Sesi, ilâhî düzenin
Zaman Uşşak, Uşşak zaman

Kevser şarâbı içilir,
Tatlı canlardan geçilir;
Devrân Uşşak, Uşşak devrân.

Gönülden inledi inledi;
Yandı, tüttü. Serinledi…
Tamam Uşşak, Uşşak tamam!