Bu fıkrayı çoğu kişi bilir. Ben hatırladığım şekliyle yazacağım.
Akıl hastanesinden deliler kaçmışlar. Şehre yayılmışlar. Hastane personeli telaş ve panik içinde. Deli bu. Ne yapacağı bilinmez. Nasıl bulursun nasıl toplarsın.
Başkekim telaş ve paniği görür. Ne olduğunu sorar. Durumu anlatırlar.
Başhekim telaş etmeyin benimle iki üç kişi gelsin der. Merak ve şaşkınlıkla üç peronel gelir.
Başhekim dizilin arkama der. Hareket ederler. Şehir içine yönelirler. Çuf çuf çuf uuuuuuyyyyyytttt çuf çuf çuf uyyy uuuyt şehri dolaşırlar. Daha biraz gitmeden yolcular arkası arkasına bulunmaya başlanır, dükük sesi fren sesi buhar şesi mutluluk çığlıkları içinde şehir dolaşılır hastahaneye pür neşe ile gelinir.
Yolcular sayılır.
Yolculardan birisi eksiktir.
Aranmaya başlanır bir otobüs durağında bulunur.
Baş hekim sorar evladım sen trene niye binmedin.
Hasta cevap verir efendim benim tren biletim yoktu. Onun için binmedim.
Başhekim anladım aferin sana biletsiz binseydin kötü bir şey yapmış olurdun der.
Bizdede bazı insanlar bazı partiler biletsiz başhekimin trenine binmiyorlar.
Aferin onlara insan neyse o değilmi?