Bir şey alacaksınız ancak bir tane kalmış. Sizinle birlikte bir kişi daha var. Onun ihtiyacı sizden biraz daha fazlaca. Siz bekleyebilirsiniz. O kişi beklerse zorlanacak.. Ancak sıra sizin hak sizin.
Bu durumda buyur kardeşim sen al ben bir dahaki seferde alırım deyiniz.
Bir deneyin bakalım ne olacak.
Birincisi siz birisi için küçük bir şey yaptığınız için kendinizi beğenir kendinizle gururlanırsınız. Gurur ve beğenme sizi mutlu eder.
O kişi de insanlığın ölmediğini gördüğü için kendini güvende ve iyi bir tolumda olduğunu hisseder buda ona mutluluk verir. Bu durumda toplumda iki kişi problemli insan olmaktan çıkar.
Öncelik verilen kişi kendisinide öncelik vermeye zorlar.Bu şekildeki etkileşimler mutluluk kaynağı olur.
Aslında bu türlü küçücük şeyleri yapmak zor değildir.
Bir deneyelim bakalım neticesi ne olacak?