Birisi bir mevki veya makama konunca hadi gelince diyeyim.O makamın ve mevkiinin sahibi oluyor. Oradan koparabilirsen kopar. Sanki babasının malı.
Hele birde biraz başarılı olursa gör beyimizdeki afrayı tafrayı.
Mevki ve makama ömür boyu o sahip olacak.
İnsanlar ve üstleri ona ebediyen borçlu ve mecbur. Sanki insanların sahibi.
Beyefendideden başka başarılı olabilecek hiç kimsede yok. Ondan daha iyi birinin olabilmeside mümkün değil. Baş vazgeçilmez ve yeri doldurulamaz.
Ey şaşkın sen o makam ve mevkiye başarılı olmak için geldin. Başarılı olman sana fazladan hak ve yetki vermez.
Diğer mevki ve makam sahiplerinin başarısızlığıda senin başarısızlığının mazereti olmaz.
Unutma çoluk çocuğunun ve senin boğazından helal lokma geçmesi için başarılı olmak zorundasın.
Yine unutma zamanı geldiğinde senden daha başarılı olabilecekler ortaya çıktığında oralardan adabınca uslubunca insanca çekilmek baya bir erdemdir.
Tabi erdemle tanışmamışsan diyecek bir şeyde yok.