Sabahları Güneşe dargın kalkardık.
Anlamsız anlamsız etrafa bakardık.
El yordamıyla giyinir yarı uyur yerdik.
Azardan sonra elimizi yüzümü yıkardık
Çılgınca koşarak sokakta bir yer bellerdik.
Sokakları çığlığa boğar tozu duman eylerdik Güneş yakınca gölgeden bizi seyreylerdik.
Gölgenin uykusu olmasaydı neylerdik.
Yeniden çıkınca meydana taze canlardık.
Uzayan gölgelerin ayrılık olduğunu anlardık.
Giden güneşti olsundu bizler kalanlardık.
Oyunlar bitmez biz oyunları bulanlardık.
Kısa bir telaş ve koşuturma herkes evine
Yemekti hesaptı kitaptı tenbihti neyine
Baş eğik yere bakıyor yanca ne kaldı bitmesine
Güneş yoksada ay var başlıyoruz herkes yerine