Toplumumuza baktığımızda;
Gerginiz, sinirliyiz, saldırganız,geçimsiziz. Dolayısıylada mutsuzuz huzursuzuz, iyiliklerden güzelliklerden uzağız. Neticede anlaşmayı,yardımlaşmayı,iyilik yapmayı,birlikte hareket etmeyi ve güzel değerlerimize sahip çıkmayı unutmuşuz.
Bunların olması için yeterli sebeb de var elbette.
Olumsuzluklar, için yeterli sebeblerin olması ve bizim bunları bilmemiz,dile getirmemiz bu olumsuzlukları ortadan kaldırmıyor. Üstelik bu sebebler dile getirilirken kullanılan dil kırıcı ve sert olduğundan olumsuzluklara katkıda bulunuyor.
Bizlerde yaşadığımız toplumun biere üyesi olduğumuzdan bu olanlarda az veya çok payımız oluyor. Yani herkes ucundan kıyısından kabahatli.
Peki ne olmalı?
Önce bizde bu olanlardan sorumlu olduğumuza göre. Kendimize bakacağız.Kendimizi iyileştirmeye çalışacağız. Biz iyi davranmadığımız sürece başkalarının iyi olmasını bekliyemiyeceğimizin idrakine varacağız.
Şunuda idrak edeceğiz. İyilikte kötülükte bizi ilgilendirdiğinden önce sorumluluğu biz üstleneceğiz.Bizim dışımızdan birinin veye birilerinin bizi iyileştirmesini düzeltmesini yerdımcı olmalarını beklemiyeceğiz. Bu olumsuzlukları biz kendi proplemimiz olarak görmez onların sebebini başkalarına yüklersek, başkaları bizim poplemlerimizi niye kabul etsinler ve sorumluluk alsınlar.
İyiliğin güzelliğin,mutluluğun,huzurun,sevginin,birliğin,beraberliğin,vs. nin kaynağı biziz. Bizler bunları öne çıkarır bunları yaşamaya ve yaşatmaya çalışısak bir yerlere varabiliriz. Aksi halde karabasanların içinde uzun yıllar bekler dururuz.
İyi niyet ve gayemizi belirledikten sonra kendimizi düzeltmeye çalışıken bunu başkalarınada aktarmalıyız.İyi niyet sahibi olmaya çalışanların ellerinden tutmalıyız. İyi niyet sahibi kişilerle birlikte iyi niyet adacıkları oluşturmalıyız. Bunu yaptığımızda yalnızlıktan ve karamsarlıktan kurtuluruz. Bunu yaptımızda başka insanlarada örnek olabiliriz. Bilindiği gibi görmek insanları en iyi ikna eden bir metotdur.
Bunun için elbette sabır,dirayet, ve anlayış gerekir. Başta bu zor gibi görünsede bunun için harcadıklarımız, olumsuzlar yüzünden kaybettiklerimizin yanında hiç kalır.
İyilikler,güzellikler birlik ve beraberlik başarı ve mutluluklar deryasına bir zamanda bir yerlerden yelken açmak lazımdır.
Buna mecbur ve buna görevliyiz.
Yaşayan biziz kazanan kaybeden biziz. Kazansakta kaybetsekte biz kazanalım biz kaybedelim.