Kut, mutluluk, sevinç, zevk yaşandığında biter.
Çünkü bunlar bir neticedir. Bir sürecin sonudur. Sürecin sonuyla birliktr oluşur ve biter.
Halbuki insan oğlu bunları devamlılık arzeden oluylar olarak kabul eder.
Bunların oluşmasından sonra yaşanan haz bizi kısa bir an oyalar sonrada söner.
İnsanın kut, mutluluk, sevinç, ve zevkleri yaşayabilmesi için bunların oluşmasına sebeb olan işleri ve olayları tekrar hazırlaması ve oluşturması lazımdır.
Devamlı kutlu, mutlu, sevinçli, zevkli yaşamanın sırrı budur.
Ben kutluydum, mutluydum, sevinçliydim, zevk almıştım demek imkanı yoktur.
Tabi buda epeyce zor ve herzamanda elimizde değildir.
Onun için geçmişte yaşadıklarımızın hep özlemini çekeriz.