İLKOKUL ÖĞRETMENİ SAYESİNDE...

Amerika’da bir Profesör, Sosyoloji sınıfındaki öğrencileri Baltimore şehrinin kenar mahallelerine göndermiş ve o bölgede yaşayan 200 erkek çocuğunun durumlarını araştırmalarını ve her bir çocuğun geleceği hakkında bir değerlendirme yapmalarını istemişti.

Öğrencilerin hepsi, bu çocukların gelecekte hiçbir şanslarının olmadığını dile getirmişlerdi.
Bundan tam yirmi beş yıl sonra, başka bir Sosyoloji Profesörü, bu çalışmayı buldu. Öğrencilerinden bu projeyi sürdürerek aynı çocuklara ne olduğunu araştırmalarını istedi.

Öğrenciler, iki yüz çocuktan 180’ine ulaştı. Onların da 176’sının olağanüstü başarı gösterip Avukat, Doktor, İş adamı olduklarını ortaya çıkardılar... Profesör, o kişilerle görüştü. O kenar mahalle çocuklarına şu soruyu sordu:

- O koşullarda nasıl bu kadar başarılı olabildiniz?
176 başarılı yetişkin, Profesöre şu cevabı vermişti:
- “Mahalle İlkokulunda bir öğretmenimiz vardı. Onun sayesinde.”

Profesör o öğretmeni merak etti. Emekli olan öğretmeni bulup konuştu. Ona da şu soruyu sordu:
- Kenar mahalledeki bu çocukları hangi formülü uygulayarak başarıya götürdünüz?

Emekli öğretmen:
- “Çok basit, dedi; ben o çocukları çok sevmiştim.”
Sevgi, eğitimin olmazsa olmaz başarı kaynağıdır!
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!