KARTALIN HAYATTA KALMA DİRENCİ

Kartal kırk yaşına bastığı yıllarda gagası körleşir, kanatları esnekliğini kaybeder, tırnakları sertleşirmiş.
Kartalın önünde iki seçenek var. Ya iş görmez hale gelen uzuvlarını yenileyecek çileye razı olacak ya sessizce ölüme hazırlanacak!..
Gagasını, tırnaklarını ve kanatlarını yenileyebilirse otuz yıl daha hayatını sürdürme şansına sahip olacak...
Kartal hayatta kalmayı seçince yüksek kayalıktaki yuvasına çekilir. Önce gagasını kayalara vura vura kemiksi kılıfı düşürür. Kırk gün içinde gaga yenilenir. Yeni gagasıyla ayak tırnaklarını söker. Tırnaklar da kırk günde tazelenir. Bu kez tırnaklarıyla kanatlarını söker... Sökülen kanatların yenileri de kırk gün içinde yeniden uzar...
Yüz yirmi günlük bu açlık, çile ve ıstırap dolu süreçte ölüme yenik düşmeyen kartal kırk yılın üzerine otuz yıl daha rahat bir hayat sürer!...
Hayatta kalma kaabiliyeti zayıflayan devletler de buna benzer çileli süreçten geçip kendilerini yenileyerek hayatta kalmayı sürdürmüşlerdir...
Örnek olarak, Büyük Selçuklu’dan sonra Anadolu Selçuklu, ondan sonra Osmanlı, daha sonra da Türkiye Cumhuriyeti devletlerinin kuruluşu kartalın hayatta kalma ülküsüne benzer uygulama sayılabilir.
Biz bu davranışa Türk’ün devlet kurma yeteneği diyoruz.
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!