KÖY ÇOCUĞUYUM
Yayınlanma :
02.02.2021 11:06
Güncelleme
: 02.02.2021 11:06
Köyde doğdum, zor işlerde çalıştım;
Ellerim nasırlı, köy çocuğuyum.
Bu hayatta her zorluğa alıştım,
Evimiz hasırlı, köy çocuğuyum.
Buğday, arpa, çavdar ektim az oldu,
Yaz gelince üstüm başım toz oldu,
Kış bastırdı, içim dışım buz oldu;
Bahçemiz mısırlı, köy çocuğuyum.
Gazete görmeden okudum beşi,
Çizmesiz, paltosuz geçirdim kışı;
Sapanla avladım sokakta kuşu,
Anlatmam kusurlu, köy çocuğuyum.
Çapa yaptım bahçelerde, bağlarda;
Boş kalınca odun ettim dağlarda,
Hâtıram var ölülerde sağlarda,
Kazancım kesirli, köy çocuğuyum.
Olmadı koşumda bir çiftçik atım,
Pek düzgün değildi Edebiyat’ım,
Bu yüzden yavandı hâli anlatım,
Konuşmam nesirli, köy çocuğuyum.
Karabudak gurur duyar bu köyden,
Soyu gelmiş köye KAYI’lı boydan,
Vazgeçmez dağdaki kekikli çaydan,
Hasretim tesirli, köy çocuğuyum.
02.02.2021 F.K. (KARABUDAK)
Yorum Yazma Kuralları
Lütfen yorum yaparken veya bir yorumu yanıtlarken aşağıda yer alan yorum yazma kurallarına dikkat ediniz.
Türkiye Cumhuriyeti yasalarına aykırı, suç veya suçluyu övme amaçlı yorumlar yapmayınız.
Küfür, argo, hakaret içerikli, nefret uyandıracak veya nefreti körükleyecek yorumlar yapmayınız.
Irkçı, cinsiyetçi, kişilik haklarını zedeleyen, taciz amaçlı veya saldırgan ifadeler kullanmayınız.
Türkçe imla kurallarına ve noktalama işaretlerine uygun cümleler kurmaya özen gösteriniz.
Yorumunuzu tamamı büyük harflerden oluşacak şekilde yazmayınız.
Gizli veya açık biçimde reklam, tanıtım amaçlı yorumlar yapmayınız.
Kendinizin veya bir başkasının kişisel bilgilerini paylaşmayınız.
Yorumlarınızın hukuki sorumluluğunu üstlendiğinizi, talep edilmesi halinde bilgilerinizin yetkili makamlarla paylaşılacağını unutmayınız.
Yorumlar
Kalan Karakter: