KÖYDEKİ ÇOCUKLUĞUM

Bu şiirin ilham kaynağı Saygıdeğer Hocam Namık Özer ERDOĞAN... Şiiri kendisine ithaf ediyorum:

KÖYDEKİ ÇOCUKLUĞUM

Köyde yaşamak demek tarla işi demekti,
Doymanın bedeliyse yılda on ay emekti,
Tarlalarda çalışıp alın teri yemekti,
Ben en çok Eylül-Mayıs arasını severdim.

Mayıs başında okul yaz tatiline girer,
Çocuklar mal gütmeye giderler birer birer,
Tarlalarda yaz işi Eylül’e kadar sürer,
Ben en çok Eylül-Mayıs arasını severdim.

Eylül başı sokaklar cıvıl cıvıl olurdu,
Ay sonu öğretmenler ders başına gelirdi,
Çocuklar işe gitmez derste huzur bulurdu,
Ben en çok Eylül-Mayıs arasını severdim.

Yattığımız olurdu kırlarda kepenekle,
Yaz işi başladı mı artık Eylül’ü bekle,
Buğday saman taşırken urgan koparsa ekle,
Ben en çok Eylül-Mayıs arasını severdim.

Tarlada yatanlara ekmek vermeye gitmek,
Önemli İşlerdendi; ya da boş hayvan gütmek,
Yasaydı mutlaka bir işin ucundan tutmak,
Ben en çok Eylül-Mayıs arasını severdim.

Harman kaldırma vakti sabah yalnız giderdin,
Çadır yanından geçsen köpekle cenk ederdin,
Karabudak ya köyde kalsaydın sen n’ederdin?
Ben en çok Eylül- Mayıs arasını severdim.
13.01.2021 F. K. (KARABUDAK)