SEMERCİNİN ÖLÜMÜ

Semerci öldü diye bayram yapmış eşekler,
Ne var ki yaşlı eşek uzak köşede bekler.
Eşekler doyasıya eğlenmiş o bayramda,
Köşedeki eşeğin yüreği yanmış gamda.
Gençler zevkten gülerken ihtiyar ağlıyormuş,
Düşünceden gönlünü ateşler dağlıyormuş.
Eğlenenlerin biri yanına varıp sormuş,
Ustanın ölümünü söyleyip hayra yormuş:
- Bundan sonra sırtımız kurtulacak yağırdan,
Sahipler sırtımıza yük vuramaz ağırdan!

Yaşlı eşek gençlerin toyluğuna şaşarak,
Tek gerçeği haykırmış ta içinden coşarak:
- Ölen usta semerci mesleği biliyordu,
Sırtımızda yağıra bir çözüm buluyordu.
Yerine bir acemi semerci getirirler,
İşte asıl o zaman bayramı bitirirler.
Acemi semercinin dikeceği semerler,
Sırtımızı delerek kanımızı emerler.
Siz usta semercinin ölümüne ağlayın,
Yeni semerci gelir karaları bağlayın!
Sırtlarınız yağırdan kurtulmaz bu gidişle,
Karnınız tam doymadan ömrünüz geçer işle!

Benim ömrüm az kaldı ben size ağlıyorum,
İşte gerçek bu diye aklımla çağlıyorum!
Bizi eşek sanıyor acemi semerciler,
Semer dikmekle meşgul en önemli merciler!
Varsa da yakıştıran eşekliği kendine,
İtiraz ediyoruz semercinin fendine!
06.06.2020 F. KARATEPE