KIYASLIYALIM

Bir toplumda bir kuruluşta bir kurumda yönetici veya etkili kişilerin yanlışı veya hatası ile verdiği zararmı daha önemli ve yıkıcıdır.

Bu sebeble o toplumdaki kuruluş ve kurumdaki kişilerin dağılmasının birlik ve beraberliğin yok olmasının kişilerin bir birine düşmesinin verdiği zararmı daha önemli ve yıkıcıdır.

Bunu bu toplumda yaşayanların hele Türküm diyenlerin çok iyi düşünmesi ve değerlendirmesii lazımdır.
Bu iki hali kıyaslamak zorundadırlar.

Kişilerin yaptığı hata ve yanlışların verdiği zarar toplumun diğer bireyleri dağılmamışsa çok kolay giderilebilir. Yanlış yapanlara karşı birlik içindeki diğer kişilerin yapacağı güzel şeyler yanlışları ortadan kaldırabilir, zararları karşılabilir.Yanlış yapan kişiler doğruya hızlıca dönebilir. Hatta istenmesede kişinin hayatının son bulması ile yanlışlarda son bulabilir.

Eğerki kişisel yanlışlar öne çıkarılırda toplumdaki insanlar bölünür ve taraf olurlarsa birlik ve beraberlik gereken hiç bir işi beceremezler. Hatta birbirlerine köstek olurlar.Dışa yöneltilecek dikkati taraflar birbirlerine yöneltirlerki bu dışa karşı körleşmek demektir.Her türlü tehlikeye açık olmak demektir.Bu çok kolay kullanılmak ve yönlendirilmek te demektir.

Daha kötüsü bu hal tarafları diğer tarafa karşı düşmanları ile iş birliğine kadar götürür. Geçmişte bunun çok acı örnekleri vardır.

Kişisel hatalar sebebiyle oluşan ayrılıklar yarılmalara iç çatışmalara kadar gidebilir.

Toplumun ayrışmasının giderilmesi çok zor toplumlsal bir olaydır.Kişilerin hata ve yanlışlarının ortadan kaldırlması gibi hızlı ve kesin olamaz. Toplumsal ayrışmaların giderilmesi çok uzun zaman ve çok yoğun emek gerektirir.Yinede netice alınması garanti değildir. Netice alınsa bile mutlaka yara izleri kalır.

Her Türkün bu iki durumu kıyaslaması lazımdır.

Görülecektirki kişisel hata ve yanlışların verdiiği zarar bu sebeble ayrışmanın verdiği zararla kıyaslanamıyacak kadar azdır.

Bu srbeble dikkatli olunmalı kişisel hata ve zararlara gerektiği kadar önem verilmelidir. Bu hata ve yanlışların toplumsal ayrişmaya sebeb olmasına fırsat verilmemelidir.Ayrışma olmuş olsa bile birlik ve beraberliğe en hızlı en kısa zamanda dönülmeli bunun için her fedakarlık yapılmalıdır.
Bu birlikte yaşamanın en temel mecburiyetidir.