Kırım mı cinayet mi, yoksa başka bir şey mi?
Bin dokuz yüz yirmi iki yılının yaz sonu!
Aydın köylerindeki vahşet söyleyim ney mi?
İnsanlık erdemiyle bağdaşamaz bir konu!
Söke Ağaçlı köyü elli yedi can verdi!
Çoluk çocuk, kadınlar kuyulara atılmış!
Çiftlik köyü, cami önünde yetmiş can vardı;
Tek tek kurşunlanarak zevkle tüfek çatılmış!
Araplı köyünden de geç intikam almışlar,
Köyde on iki erkek kalmış, sürüklemişler!
Meydandaki ağaca asıp keyfe dalmışlar,
Kafa üstü haldeyken vurup çürüklemişler!
Otuz iki kadın ve çocuk urganla bağlı,
Makineli tüfekle taradılar, gittiler!
Vahşetleri emsalsiz, kurşunlar ateş dağlı;
İnsanlıktan nasipsiz, Akdeniz’de bittiler.
Uşak yakınında köy; kadın, çocuk, yaşlılar...
Camiye kapanmıştı, ot çöp yığıp yakarak;
Pencereden içeri ateşleri attılar!
Dışa çıkan Türkleri vurdular hep bakarak!
İşgal ettiği yurttan kaçarken yaptıkları,
Uygarlık dünyasına kara leke bıraktı!
Yunan çekip giderken vahşetti saptıkları,
Vatan kurtuldu amma ne masum kanlar aktı!
02.01.2021 F. KARATEPE