1969- 1970 Öğretim yılında Denizli Lisesine kaydoldum. Birinci dönemde TÖS Tarafından ideolojik bir öğretmen boykotu yapıldı. Bir süre bazı derslerimiz boş geçti.
Bu arada sınıflarda siyasi tartışmalar oluyordu...
Köy kökenli, millî ve dinî duyguları sağlam gençlerdik...
Aileden İnönücü olan sınıf arkadaşlarımız vardı!..
Onlar sosyal demokratlıktan bahsediyordu...
Benim gibi az sayıda arkadaş da Milliyetçiyiz diyorduk. İşte tam o sıralarda Delikliçınar’da Kınalı Kitap- Kırtasiye ve kahvenin olduğu yerde bir tabela gördüm. ÜLKÜ OCAKLARI yazıyordu.
Bir gün merakla oraya girdim...
Orada hafta sonları sohbet ve seminer yapıldığını öğrendim... Artık o günlerden itibaren Cumartesi öğleden sonraları bazı gençler sinemaya giderken biz millî muhtevalı seminerlere devam etmeye başladık...
Hiçbir vaat, hiçbir menfaat, hiçbir gelecek garantisi vermiyorlardı. Yalnız Türklük, Türk milliyetçiliği ve Türk dünyasının içinde bulunduğu sıkıntılar anlatılıyordu...
İşte ben o gündem beri ÜLKÜCÜYÜM...
Hiçbir görevde, hiçbir şartta inancımdan ve duruşumdan vazgeçmedim!..
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!