Çocukluğunda memlekete sığmayan hayâlleri, gençliğinde millî ülküleri vardı.
Ömrünün yarısı cephelerde, son yirmi yılı Türk milletinin esaretten kurtarılması, kendi adıyla yepyeni bir devlet kurması ve çağdaş milletlerin sahip olduğu değerlere sahip olma mücadelesiyle geçti...
Uçak ürettirdi ama bir uçağı olmadı!
Osmanlının saraylarını işgalden kurtardı fakat sarayı olmadı!
Türk ordusunun başkomutanıydı yalnız koruma ordusu yoktu!
Annesi geçim sıkıntısı çeltiğini bildirdiği zaman, evdeki eşyalardan satılabilecek olanları satıp harçlık yapmasını söyledi.
Kurmuş olduğu Türkiye Cumhuriyeti devletinde Millî Eğitim Bakanına bir öğrenci için torpil yaptıramadı! Öğrencinin paralı yatılı ücretini cebinden ödedi!
Türk milletine sonuna kadar güvendi.
Türk milleti de ona güvendi.
Türk’ün ATA’sı yaptı. Yasa ile ATATÜRK soyadını verdi. Mustafa Kemal idi, ATATÜRK oldu.
Ebediyyen Atatürk kalacak!
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!