Ormanda yürüdüm bir hayli zaman,
Muhteşem bir düzen vardı ormanda.
Böcekler saz çalar, kuşlarsa keman;
Beni başka hava sardı ormanda.
Keçiler pürleri ezip yol yapmış,
Arılar çamlara konup bal yapmış,
Kuşlar ormana has türlü dil yapmış,
Gözüm başka dünya gördü ormanda.
Yerler böcek dolu, dallarda kuşlar;
Baktım benim üzerimde bakışlar,
Ben olmasam burda, yolunda işler;
Sincap bana selam verdi ormanda.
Havası tertemiz, hayat yabansı;
Görülmeye değer kelebek dansı,
Keler av kaçırdı, yok bugün şansı;
Avcılar bir tavşan vurdu ormanda.
Orman hayat dolu, yeşillik nefes;
Her canlı özgürdür, yok orda kafes;
Bir ahenk içinde duyulur her ses,
Gönlüm zihne soru sordu ormanda.
Karabudak ders almalı ormandan,
Karıncalar rızık kapar harmandan,
Vazgeçilmez orman denen dermandan,
Her canlıda kaygı “nar”dı ormanda.
05.12.2020 F.K. (KARABUDAK)
Not: nâr: ateş. Pür: kuru çam yapraklarının yerde birikmiş hâli.