Şehrimin çarşısında, caddelerinde ve parklarında dolaşırken, işgal edilmiş bir vatanda yaşadığımı hissediyorum!
Ben Türkçe konuşmalar işitmek istiyorum. Arapça ve Farsça konuşmalar kulak zarlarımı patlatıyor!..
Mütarekeden sonra İstanbul’da ecnebice konuşanlardan rahatsız olup çıldıran Turhan’ın ruh hâli bendeki hâl. Ruhum daralıyor, nefes alamıyorum!
Yanımda yürüyen İki Suriyeli bağıra bağıra konuşuyor. Küstahlıkları kahrediyor insanı...
“Para veriyoruz diyorlar bir de! Verdikleri 800 Lira! Onu da taksit taksit veriyorlar!”
Söylediklerine bakar mısınız?
Benim Türk vatandaşım o sekiz yüzün yüzünü göremiyor!..
NE MUTLU TÜRK’ÜM DİYENE!