Kelebek kanadı gibidir gönül,
Uçar uçar, gider konar bir dala.
Sevdanın bilinmez dibidir gönül,
Ya bir ele konar ya düşer bala.
Bahçe işi, nadas, harman dinlemez;
Hasta olsa şifa, derman dinlemez;
Fütursuz davranır, ferman dinlemez;
Açar başımıza püsküllü belâ.
Arı gibi çiçek çiçek dolaşır,
Bülbüle tan eder, güle dalaşır;
Yüksek uçar, her belâya bulaşır;
Yele buğzeder de kapılır sele.
Nerede ne yapar kimse bilemez,
Arayan yerinde zinhar bulamaz,
Sarayda, sahrada sabit kalamaz;
Dikene darılır, taş atar güle.
Çiçeği beğenir, dalı beğenmez;
Hasıra oturur, çulu beğenmez;
Sirkeye bayılır, balı beğenmez;
Denizi bırakır, mum olur göle.
Karabudak neyler gönül elinden,
Şaşar tek söz çıkmaz garip dilinden,
Bırak gönül gitsin kendi yolundan,
Vahada duramaz, yollanır çöle.
15.10.2018. F. K. (KARABUDAK)