Kooperatif insanların kolay ve uzuz üretim yapabilmeleri ve tüketim mallarına kolay ve ucuz ulaşabilmeleri için az sermayeli insanlarca oluşturulması düşünülmüş teşekküllerdir.
Temelde faydalı kuruluşlardır.
Bizde ise tam tersi.
Ne kültür ne verim ne önderlik nede ahlak var.
Bazı kişilerin çiftliği ağalık mekanları olarak meydana çıkmışlar.
Ucuzluk ve kalitenin dışında ne arasan var.
Bu gün Tarım kredi Kooperatifinin dükkanına gittim.
Şok oldum.
O istenmeyen üç harflilerden epeyce pahalı.
Üç harflilerin dükkanları gayet basit ve ucuza mal edilmişler ve personel sayısıda gayet az ve personellerde müşterilerle ilgili.
Tarımcıların dükkanı gayet lüks ve pahalıya mal olmuş bir dükkan epeyde personel var ve ilgisizler.
Türkiyede Dünya çapında olabilecek bir çok kooperatif var, ancak ben bildim bileli batmaya yakınlar.
Mesela bir pancar kooperatifinin bütün şeker fabrikalarını alması gerekirdi. Almadılar şimdi aglıyorlar.
Bir fisko birlik var ama elin italyanı geliyor Türkiyenin fındığının hakimi oluyor. Fisko birlik italyanın ayakçılığını yapıyor.
Misalleri uzatmak mümkün.
Anlaşıldığı kadarıyle kooperatiflerde hap yap para kap işleri dönüyor.
Bunun yanında Türkiye Zirai Donatım Kurumu Ziraat odaları vs.ne iş yaparlar ben akıl erdiremiyorum.
Devletin bunlara hişt akideşler sizler ne yaparsınız demesi lazım.
Bunlar Türkiyeye tamda şimdi lazım ama onlar ortada yoklar.