Biz insanlar kendimizi güçlü tutmaya güçlü göstermeye hatta olduğumuzdan çok daha fazla güçlü tanıtmaya çalışırız. Tabiki bunun içinde çok da enerji harcarız. Çok enerji harcamanın sonunda çok çabuk ve çok fazla yoruluruz. Bazende hakikaten kendimizi aldatır gerçekten güçlü olduğumuzu zannederiz. Bunun neticesinde altından kalkamayacağımız şeylere girişir rezil oluruz.Bu durumda insanlara karşı vaziyetimizi kurtarmak için ufak ufak yalan dolanlarada başlarız.
Birde kendimizi güçlü göstermenin diğer insanlar yönü de vardır..Bizi güçlü olarak gören insanlar haliyle bizden çok şeyler isterler ve çok şeyler beklerler. Bizim insanların beklediğini verememiz iinsanlar üzerinde hayal kırıklığı yaratır. Bizim yapamadığımızı bilmezler. Bizim onların isteklerini yapmak istemediğimizi ve savsakladığımızı düşünürler. Bizim o insanları aldattığımız kanaati oluşur.
Neticede biz kendimizi aşırı yıpratmış. Aşırı yormuş psikolojik dengesi bozulmuş olmakla kalmayız.
İnsanların gözünde gösteriş meraklısı kendini bir şey zanneden yalancı güvenilmez palavracı dalavereci durumuna düşeriz.Biziim samimi olmamız hakikaten normal bir şekilde güçlü olmaya çalıştığımızı zannetmemiz bir şeyi değiştirmez.
Bu sebeble ara sıra güçlü olmayı güçlü görünmeyi bırakmalıyız.Hele hele olduğumuzdan fazla kendimizi güçlü göstermeyi katiyetle düşünmeyelim bile.
Nasılsak öyle olalım. Hem kendimizi hem insanları aldatmamış oluruz hemde rahatlar hayatımızın bütün dengeleri yerine oturur.
Unutmayın başaramamakta başarmak kadar normaldir.
Herkes güçlü olmak imkanına sahipte olamaz. Her şeyi başarmak zorunda değildir.
Güçlü olmayan veya olamayan insanlar da kötü şaşkın değillerki. Herkes gibi onlarında yapabilecekleri vardır. Faydalı olacakları alanlar elbette var.
Elbette şunuda demek istemiyoruz. Güçlü olmak için çalışmayın demiyoruz. Kendi ölçü ve sınırlarımızı aşmadan diğer insanları aldatmadan güçlü ve başarılı olmaya çalışmak da görevimiz.
Olduğumuz gibi olmak huzurun rahatlığın mutluluğun kapısıdır.