İki kardeşimiz var.
Aralarında çekişme var.
Biri diğerini saf dışı etmeye çalışıyor.
Çekişme başladıktan sonra bana biraz daha yaklaştılar.
Her biri benim kendi yanında olmamı istiyorlar.
Tabiki ben ikisinide seçmiyeceğim. Bana yakınlaşmalarınıda dikkate almıyacağım.
Çünkü bizi üç kişi kabul ettiğimde birini seçersem iki kişi kalacağız. Üstelikte muhtemelki camiam ve ben bir düşman kazanacağız.
Böyle bir seçimin bana ve camima hiç bir yararı olmayacak.
Benim seçimimin onlarada faydası olmayacak.
İkiside birbirlerini ve beni kaybedecekler.
Benim gözümde önce menfaatini düşünen arkadaşlık değerleri olmayan kişiler olacaklar dolayısıyle böyle insanlar bana neden lazım olsunki.
Halbuki oturup konuşsalar karşılıklı olarak birbirlerine adım adım yaklaşsalar sonunda güç ve kafa birliğine ulaşsalar daha güçlü ve başarılı olacaklar.
Maalesef toplumumuz müzmin çekişenler toplumu.
Hiç kimse faydası olmadığı kadar zararlıda olan çekişmeleri sonlandırmayı düşünmüyor.
Sanki çekişmeyi bırakırlarsa herşeylerini kaybedeceklermiş gibi bakıyorlar.
Arkadaşlıklar ve dostluklar patdadak mükemmel olarak oluşmazlar. zaman gerekir sabır gerekir gayret gerekir.
Küçük şeyler için bozulan arkadaşlıklar ve dostluklar zaten arkadaşlık ve dostluk sayılmaz.
Aslında günümüzün çirkef yaşayışı içinde arkadaşlık ve dostluk belki yüz defa daha kıymetlendi.
Arkadaşlık ve dostluğa doğru giden yolda ilk adımları atmaya sen başla. İnanınız çok şey kazanacağız.
Karşındakinin ilk adımı atmasını bekleme.
Böylece arkadaşlığı ve dostluğu kurma şerefi senin olur.
Neticede sen yoksan ben, ben yoksam sen en azından yarımsın.